Ποιος ηταν ο Σαρπηδονας ?

Γιος του Δία και της Ευρώπης, αδελφός του Μίνωα και του Ραδάμανθυ. 

Ο Σαρπηδόνας πήγε στη Μικρά Ασία, έγινε βασιλιάς της Λυκίας και έζησε επί τρεις γενιές. Λατρευόταν ως θεός στη Λυκία, την Καρία την Κιλικία και τη Φρυγία. Η λατρεία του διαδόθηκε από εκεί στη Θράκη και στην Αίγυπτο την εποχή των Πτολεμαίων, όπου ταυτίσθηκε τελικώς με τον Σέραπι, 

Συγκρούστηκε με τον Μίνωα για την εξουσία ή γιατί αγαπούσαν τον ίδιο νέο, τον Μίλητο ή Ατύμνιο, που ήταν περισσότερο δεμένος με τον Σαρπηδόνα. Οι δυο τους ή με την Ευρώπη έφυγαν για την Ασία, ο Σαρπηδόνας συμμάχησε με τον Κίλικα στον πόλεμο εναντίον των Λυκίων και αναγνωρίστηκε βασιλιάς της χώρας τους. Οι μύθοι γύρω από την απομάκρυνση του Σαρπηδόνα από την Κρήτη συνιστούν προφανώς μνημείωση των κρητικών εποικισμών.

Με το όνομα Σαρπηδόνας σώζεται και ένας ήρωας του Τρωικού πολέμου, γιος και αυτός του Δία και της Λαοδάμειας ή Δηιδάμειας, κόρη του Βελλεροφόντη, εγγονός του πρώτου Σαρπηδόνα· ή, σύμφωνα με τον Διόδωρο, γιος του Εύανδρου. Μυθολογείται, όμως, ότι μπορεί να υπήρξε μόνο ένας Σαρπηδόνας στον οποίο ο Δίας, ακριβώς επειδή ήταν γιος του, έδωσε το δικαίωμα να ζήσει τρεις γενιές – έτσι εξηγείται που τον βρίσκουμε στην Τροία.

Ο Σαρπηδόνας του τρωικού πολέμου ήταν .ο δεύτερος τη τάξει μετά τον Έκτορα πολεμιστής και ο μοναδικός από το τρωικό στρατόπεδο γόνος θεού (εξαιρουμένου του Αινεία). Σύντροφός του στον πόλεμο ήταν ο Γλαύκος, γιος του Ιππόλοχου και εγγονός και αυτός του Βελλεροφόντη. Όμως Γλαύκος ονομαζόταν και ένας γιος του Μίνωα.

Πέθανε από το χέρι του Πάτροκλου, σε μια μάχη όμοια με ταύρου (Σαρπηδόνας) και λιονταριού (Πάτροκλος)